4.3.2025 22:33:10
Keliternos, bir sabah, Timenos'un pijamalarını ütülerken,
Ellerinde yılların izi, yavaşça ağır.
Her kıvrımda, oğlunun kokusu hala durur,
Ve eski bir kazak, hatıraları sarar.
O kazak, bir zamanlar küçüktü,
Şimdi büyüyen bir oğulun izlerini taşır.
Kokusu, bir annenin yüreğindeki sessiz hüzün,
Büyürken kaybolan, ama asla silinmeyen.
Keliternos gülümser, gözlerinde bir sızı,
Ve bir an için, zaman durur.
Ne çabuk geçti yıllar
Büyüdü çocuklar
Terinos da yaşlandı
Hayat bu zaten böyle olmalı.
[ italik ]
