[ italik ]Bana soruyorlar
Neden hiç arayıp sormuyorsun?
Hani yediğiniz içtiğiniz ayrı gitmezdi...

İçimi dönüp cevabını aradığımda
Sanki kapalı bir kapı ile karşılaşıyorum.
Ne bir ses ne etkime bir tepki..
Açılmayınca dilim hislerimi aktarmaktan aciz kalıyor,
Susuyorum.

Suskunluğum, soranlara cesaretlendirirken
Kimse suskunluğumu anlam yükleyemiyordu.
Ve sorular, giderek tek bir istek üzerinde yoğunlaştı.
Ara!

Aramamak
Görüşmemek
Vefasızlıktan mıydı,
Yoksa paylaşacak bir şey kalmamasından mıydı?

Ya onların bilmedikleri bir dille anlaşıyorsak
Sözsüz, harfsiz bir dille...
Ya rüyalarında ben, rüyalarımda o varsa
Hangisi düş, hangisi gerçek...
Ya gönüllerimiz, çoktan bağını bağlamışsa
Beklentisiz, koşulsuz bir düğümle...

Öyleyse mekânın, zamanın bir önemi var mıydı?
Nerede olursak olalım
Ya da aradan ne kadar vakit geçerse geçsin
Kim koparabilirdi o bağı...

Dediklerini yaptım,
Aradım,
Başkaları birçok konuda dakikalarca konuşabilecekken
Biz sadece birbirimizi Allah' a ısmarladık.

Ne bana soranlar tatmin olabildi,
Ne de bizi anlayabilen oldu...[ /italik ]