Gökyüzüne o kadar yakındım ki
barut kokan ellerimi uzatsam
yıldızları tek tek toplayacağım zannediyordum.
şayet mümkün olsaydı
hepsini toplayıp
bu gece yıldızım sensin diyerek
özlemi içimde ateş dağı olan
annemin gece siyahı saçlarına taç yapardım
Sabah doğan güneş'e lafım yok
çünkü ben şafak sökmeden
yüreğimde annemin sıcaklığı ile uyanıyorum
her sabaha

anne kulağıma ismimi Duabey diye
ilk ezanımla okudun
babam Onur'unu ekledi Duabey’ine
soy ismim öztürkmen kimliğimle müsemma
ne diyeyim anne
özümden önce yazılmış kaderim
ne güzel bir söz
Mevla neylerse güzel eyler
vedaları hiç sevmezken
sonbaharın son gününde
solgun yapraklı güz düştü günceme
ayrılıklar zordur illa ki de üzücü
acıtmasın içini bu vedasız ayrılık anne
endişeye kapılıp da
yüreğin darlanıp huzurun kaçmasın diye
ne hayallerimden
ne de şahadet şerbeti içtiğim düşlerimden
hiç bahsetmedim sana annem
oysa ben her gece rüyamda şehit oluyordum
ben uykuda iken yanıma nurlar içinde iki melek geliyordu.
birisi aynı sana benziyordu anne


o iki melek
ruhumu tenimden incitmeden alıp
Albayrağa sarıyorlardı
ikisi iki koluma girip
gökyüzüne yükseltirken ruhumu
al bayrak gibi vatanımın üstünde
dalgalandıra dalgalandıra
şehitler makamına çıkarıyorlardı
orada bulunan meleklere seslenerek açılın!
şehidimiz, Duabeyimiz geldi diyorlardı
o melekler benim yollarımı gözleyen meleklerdi
beni görünce işte Duabey’imiz geldi
Duabey’imizden önce kokusu geldi
miski amber kokusu sardı cümle cihanı
nidaları çınlıyordu arşın yedi katında
Sonra beni cennet misali bir alemde
senin kucağına benzer bir beşikte
kulağıma senin ninnilerini söyleyip
senin sesinin şefkatiyle uyutuyorlardı beni
ama sen bunları bilmiyordun anne
anlatamazdım sana bunları
anlatsaydım üzülecektin!
endişe edecektin
aklın ben de kalacaktı
bana kırılma
küsme bana lütfen anne
ben şehit olmaya gidiyorum diyemezdim
şimdi yüreğim ağlayan yıldızlara
bedenim vatan toprağına emanet

ben şehit oldum anne
dik dur! sakın eğme başını
ağarmasın geceyi kıskandıran saçların anne
bana verdiğin nasihatleri hatırla
Allah'ı sevmekten vazgeçme
bayrak kutsaldır
ezan kutsaldır
şehitlik kutsaldır
vatan aşkından vazgeçme,
vatana hizmet Allah'a hizmet diyordun
hep bu sözüyün arkasında dur anne

Şanlı yuva Harbiye marşları çınlarken kulaklarım da
Mustafa Kemal'in bakışlarının gölgesi üstümde
istiklal marşımız eşliğinde
KORKMA sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak
işte ben bu vatan aşkına korkmadan,
şahadet şerbetini içenlerdenim.
sakın sen ağlama anne
hüzün dolup incinmesin yüreğin
benim adım da şanım da şehit
gördüğün her güzellikte
gökyüzünü süsleyen yıldız
geceye ziya ayın şavkı ben
her güne doğan güneş
çiçeğe duran her tomurcuk ben
Düşen her yağmur damlasında bereket
her kar tanesinin aydınlık beyazı ben
her yerde her şeyde ben varım
yeter ki sen üşütme yüreğini anne

duy beni dinle bu sesi anne
nefesimdir
esen her rüzgarda yanağını okşayan
dualarımdır
okunan her ezanla ruhuna dokunan
önce bana olan sevgini düşün
sonra da benim seni nasıl sevdiğimi anne

emanetim milletime
güzel olan her şey de ben varım
görmesini bakmasını bilene anne
beni yüreğinizin en temiz köşesinde saklayın
ve en güzel dualar ile yad edin
çirkinliğin ve kötülüğün barınmadığı
tüm güzel yüreklere benden selam edin

vatanım da
sevgi saygı ve barış yar bilip
kardeşçe yaşamayı bilen herkese
helaldir hakkım
şehitler ölmez biliyorsun anne
bir elim de Kur'an bir elim de bayrak
gönül dağlarını bir bir aşıyorum ben
inan ki, akan kanımca çağlayıp çoğalıyorum ben
sakın ola sevinmesin kanı bozuk şeytanın çocukları
kara toprakta değil şehitler otağında yaşıyorum ben
vatanım cennet şimdi anne
cennette gül oldum açıyorum ben
Ne mutlu türk'üm diyen her çocuğun nidasında
bütün Türk aleminin duasında yaşıyorum ben
Peygamber efendimize komşu oldum,
Piyade üsteğmen Duabey Onur öztürkmen diye
ismimle müsemma bir âlemde yaşıyorum ben

sen ağlama annem
gün ağlama günü değil
gurur duyma günüdür
ne mutlu sana ki sen şehit anasısın
ne diyordu babam
Duabey’imin ismine
Onur'u ekledim
bizi onurlandırsın
bizi şereflendirsin diye
sen ağlama annem
bu Onur, bu gurur
bu ülkenin geleceğine teminat
şahadet şerbeti içmeye koşanlara
yüce Mevla dan kutsal bir davettir

sen ağlama annem...
bilirsin ki,
şehitler ölmez vatan bölünmez
ben de bilirim ki
bütün anneler melektir
ve melekler ölümsüzdür...

ve biliyorum ki
sevgimin nişanesi dudak izlerim
en güzel meleğin ak alnına emanettir…
Beni ve tüm şehitleri unutma
Unutturma anne...

Yazar:Fatma Narin KILIÇ / Hüzünlükent



Hüzünlükent🍂
Narin