(DOĞAÇLAMA)

Sevgi, saygı, ilgi yok, menfaat olmuş selam,
Muhabbet unutulmuş, özlenmiş iki kelam..!

Akıllı telefondan gözlere inmiş perde,
Okuyup araştıran, öğrenen nesil nerde?

Herkes kendi halinde bir dünyada yaşıyor,
Herkes kendi derdini yüreğinde taşıyor..!

Kibir, hasetle fitne bir kazanda kaynıyor,
Kurt kuzuyla dolaşıp çakallarla oynuyor..!

Köylü sosyete olmuş, siyah jipe biniyor,
Dostlarının yanında altına zor iniyor..!

İşkur'a başvuranlar kurasını bekliyor,
Fakir fukara yine yerinde emekliyor..!

Siyaset gemisini korsanlar işgal etmiş,
İhaleyi alanlar dengesini kaybetmiş..!

Rebbena diyen diller hep bana diyor şimdi,
Hayali şirket kuran hep haram yiyor şimdi..!

Çöpten ekmek toplayan haline şükrediyor,
İnsanlık raydan çıkmış, uçuruma gidiyor..!

Makam, mevki, şan, şöhret şımartmış insanları,
Gençler hemen yapıyor ne isterse canları..!

Ar, haya unutulmuş, edepli utanıyor,
Ateş düşen ocaklar cayır cayır yanıyor..!

Bir bardak çay ikramı yapanlar ağa olmuş,
Akrabalık, hısımlık, arkadaşlık kaybolmuş..!

Biz duygusu azalmış, herkes ben, hep ben diyor,
Yalnızlaşan insanlar kendi pişirip yiyor..!

Bir yerlere gelenler numara değişiyor,
Yüksekten yere düşen kelle gibi pişiyor..!

Halden anlayan da yok, dertli derman arıyor,
Rezillik moda olmuş her tarafı sarıyor..!

İtibar ediliyor yalan konuşanlara,
Turnike konuluyor hedefi aşanlara..!

Mesaj atmak yetiyor mübarek gecelerde,
Cuma kutlanıyor sadece hecelerde..!

"Kalbim temizdir" diyen namazını kılmıyor,
Avantacı olanlar utanıp sıkılmıyor..!

Yetimlerin hakkını şimdi çalan çalana,
Bazılar inadına inanıyor yalana..!

Her evde herkeste var akıllı telefonlar,
Marmaris'e, Bodrum'a tatile gider onlar..!

İmtihan dünyası bu Cennet var, Cehennem var,
Adalet olmayınca biri yer biri bakar..!

[ italik ]Rizeli Halk Şairi Adem İmdat KESİCİ (ÂŞIK HOCA ADEMÎ)[ /italik ]