Kin kondu yüreğime
Acıyı kundakladı sardı akşamlar
Sır vermemek üzere
Zalime inat
Çekildi gecelerin koynuna
Daldı derinliklere
Sımsıkı sarıldı
Kederden yorganına
Acılara inat

Kin kondu yüreğime
Zalimin zulmünü çekti içine
Temiz hava çeker gibi
Unutmamak üzere
İliklerine kadar hissettirdi zulüm
Karanlığın koynuna dalmıştı'ki beden
Yaz sıcağı zemheri soğuğuna döndü birden
Zangır zangır titredi vücudum
Ve kolumda kelepçeler

Kin kondu yüreğime
Herkes yatarken
Gecenin kuytularında
Uzandım soğuk nezaretin
Kır ile kardeş
Zulm ile arkadaş
Zalime yandaş olmuş
Rutubetli mekan
Buz gibi betonuna
Koyuldum ne zaman biteceği belirsiz
Zindan yolculuğuna

Kin kondu yüreğime
Olmadı sabahlar
Geçmedi akşamlar
Hayretle hatırladı ütopyasını
Ve elimin tersiyle ittim
Uğruna nelere katlandığım
Telli duvaklı sevdama

Kin kondu yüreğime
Hiçte sevmediğim
Kin ile nefret ile
Kin kondu yüreğime
Nefretim zirvesinde