Onu andığında donup hevesi
Gülerken kırılır kaş*ı insanın
Hele de yakından gelince sesi
Düşüyor bir yana baş*ı insanın


Gezindiği vaha oluyor çorak
Baharda dalında soluyor yaprak
Çöllere dönerken her karış toprak
Hiç bitmez amansız kış*ı insanın


En büyük zulümdür onda gördüğün
Sayesinde kalmaz ne bayram düğün
Onu tattığında her gün üç öğün
Zehirlere döner aş*ı insanın


Gidilmez önünden ne de izinden
Ne viraj, yokuşu ne de düzünden
Hışmına uğrayan kulun gözünden
Sel olup çağlıyor yaş*ı insanın


Gözünün gördüğü yerde anında
Kıymeti kalmıyor saray, hanın da
Öldüğünde anne, baba yanında
Ölüyor evladı, eş*i insanın


Ölümü dilemem düşmana, ele
Her kime uğrarsa kaderdir çile
Pembeye boyalı hayali ile
Kâbus barındırır düş*ü insanın


Aydınlık nasipse, karanlık kader
Yaşamak zahiri ölüm mukadder
Kalanlar yaşarken tarifsiz keder
Ebediyen kanar döş*ü insanın


23.12.2024


DOST KATKISI.................Teşekkürler

Nedamet kapısı aralanmalı
Dualar ard arda sıralanmalı.
Gideni elbette güzel anmalı
Bir Fatiha bekler taş' ı insanın........../ŞİİRLERİN ŞAİRİ...