[ italik ]
Bak oğul! Bu dünya faklarla dulu
Bataklıkta açan gül'e aldanma!
Ve üryan yaratmış yaratan kulu
Perdeyi gererken tül'e aldanma!

Âdap bilmeyenin hali haraptır
Üzümün suçu yok, çarpan şaraptır
Güzellik dediğin, gözde seraptır
Vahayı gösteren çöl'e aldanma!

"Dost başa, düşmanlar ayağa bakar"
Namerde sır verme başına kakar
Görünmez bir ateş elini yakar...
Altında kor olur, kül'e aldanma!

Olgunluk zamanı, ellili yaşlar
Otuz'da, yerine oturur taşlar
Dönülmez hatalar gençlikte başlar
Ergenlik denilen yel'e aldanma!

Zenginin kesesi haramsız dolmaz
Doğrunun bağrında gülleri solmaz
Çok lafın yarısı yalansız olmaz
Düstur'u bilmeyen dil'e aldanma!

Ararsan bulursun bütünü cüz'de
Önünü görmeyen tökezler düz'de
Bir tatlı tebessüm yok ise yüz'de
Gamzede, cezbeden çil'e aldanma!

Albaba der ki; geç sağı, solu
Akılla bulursun en doğru yolu
Rögardan beslenir ırmağın kolu
Bendine sığmayan sel'e aldanma!


DOST KATKISI................. Teşekkürlerimle...


Altı belli bataklıkta yürürken
Kolu kaptırırsın eli verirken
Namertlerin yaptığını görürken
Sen sen ol da bilebile aldanma

Sarımsak gizlenmez kokusu çıkar
Her gün bal yiyenler baldan da bıkar
İyi görünse de gönlünü yıkar
Aslı haramzade döle aldanma................. Suat ZOBU


Yürek bu ân olur; karayı aklar
Doğruyu bırakır nefsi kucaklar.
Cezasını çeker başın ayaklar...
Gaflete götüren yol' a aldanma..../ ŞİİRLERİN ŞAİRİ


Fak: tuzak
Üryan: çıplak
Düstur: genel kurallar, ilke
Cüz: bütünü oluşturan bölümlerin her biri
Rögar: kanalizasyon bacası

[ /italik ]