****öyle yorgun,
mecaline öyle takatsiz ki benliğim
anlatamadığım, anlayamadığın
sahi neydi, neydi ışığın karanlığı
adına münhasır yıldız geçitlerimi
yoksa çokmu sen di yüreğim
yoo henüz arşa varamadı ellerim
ve adımlarım, hala bıraktığım an'da


neden diye sorma..
desem de,
bakma sen kan(a)dığıma
gözlerimden ölüm düşer
buluşur toprağı ile
son cemre dedikleri dem
kim bilir belki yeniden doğar
ve kana, kanata emzirir kendine ait olanı



****dedim ki..
yalan yok,
içimde ki seni öldürme
içinde ki beni öldür...

yaşamak ve yaşatmak zor zanaat azizim
bu yüzdendir pulsuz seferlerim
bu yüzdendir peronsuz, raysız bakışlarım
hep bu yüzdendir,
gidişine denizlerin uğultusunu yakışlarım




****söylemişmiydim..
elbette söylememiştim,
dinle ozaman .......
sıska gülüşlerimi kucaklayıp seni
k/anıyorum
ve mavi bir sarılmanın güneş yanığı
tenim de
azdan çok unut(a)ma beni
bazen garipsediğim bulutların hallerini
soruyorum
sahi şehrine, toprağına uğruyormu
yaşları
ne kadar dersen okadar inanırım
ne kadar yan dersen okadar yanarım
sensizliğe..
cehenneminde..



****şimdi sen gittin ya
ardı açık bir umut kırıntısı unutmuşsun
unut kuşlarını salsan üstlerine diyorum
çünkü umut
ölümdür içimdeki şehrin düşlerine...

~°~
~°~
~°~