Bugün kendimle bir anlaşma yaptım
Zamanı geriye sarmayacağım.
Kötü anıları ateşe attım
Düşünüp kendimi yormayacağım.

Mazide bırakıp acı demleri
Kırgınlık, küskünlük, bütün kinleri
İçimde büyüyen tüm sürgünleri
Büyütüp üst üste sarmayacağım.

Kuru yaprakları bir bir koparıp
Kim ne demiş, neden demiş, bırakıp
Yaşarken girdiğim kabirden çıkıp
Hayat koşusunda durmayacağım.

Günahlar, isyanlar sarmış ömrümü
Düşünceler yağma etmiş gönlümü
Kendi zindanına kapatıp dünü
Artık kapısını vurmayacağım.

Kötülük, kötünün yanına kalsın
Ateşe dayanan dünyalık alsın
Dedim ki kendime, fâni bir kulsun
Fanilerden hesap sormayacağım...

Her canlı dünya'da rızkını arar
Herkesin kendine yeten derdi var
Hesap günü çetin, dostum, kabir dar
Kimseyi incitip kırmayacağım.

Dünyanın çilesi derdi bitmiyor
Nefsim gel dediğim yöne gitmiyor
Baktım, ne söylesem kabul etmiyor
Kanasın yarası, sarmayacağım.

Nûrfâni'm gönlümden geçen son dilek
Ecel köprüsünü geçmek gülerek
Bütün dostlarımla helâlleşerek
Huzura vebâlle varmayacağım.

Nûriye Akyol 8/2/2022

Görsel alıntıdır.