[ italik ]


Şiirlerimin ağlayan suretini
Bereketle yıkarken nisan yağmurları
El pençe durduğum papatyalar
En büyük aşkla "seviyor çok seviyor" dediler


-Sâhi
Şahitlik eder misin sevgili -


Haritada yer almayan bir coğrafyada
Çölde açan gülün heyacanıyla
Ağzım kulaklarında gülümsüyorum
Aslında tepeden tırnağa kavrulmuşum sonsuz aşkın kollarında


Ecnebi diyarlar hüzün seli olsa da
Mevlâm kaderime gurbeti yazmış


Mülteci kimliğimle
Anamdan yadigâr iğne oyalı tülbent
Babam kokulu tesbihle
Yürüyorum bana biçilen hayat yolunda


Günler kısalıyor
Ömrümden dirhem dirhem çalıyor saatler
Kuşluk namazına az kala yazıyorum bu şiiri
Secde secde çoğalırken umutlarım


...


Günün birinde
Vuslata davetiye çıkarır belki
Çocuk sesli dualarım


Kuruluruz en büyük köprünün başına
Asarız asma kilidimizi
Atarız anahtarını Rhein 'ın sularına


Sonra
Leylekler göğe taşır seyehatnâmemizi
Şansımıza çıkan ilk durakta
Mutluluğa yelken açarız birlikte

Bir daha hiç dönmemecesine




nagihan