Yıkık bir ruhun şehrindeyim
her yer, her köşe, pusuya kurban edilmiş
amansız ,zamansız düşmüş hayaller
bedenler toprağın kanlı göğsüne
soğuk bedenlere üşüşmüş akbabalar
görünmeyen ruhlar baş uçlarında
farklı dillerde ağıt yakıyorlar,
kanlı sancılı bedenlerine

hayin kurşunlar menzilde pusuda
bu şehir ölüler şehri
ellerinde alev topları can arıyorlar, nefes arıyorlar
kanlı yüreklerine kurban edecek ses arıyorlar
bu şehir sessizliğe gömülüyor
toprağı kızıla boyuyorlar

semayı aydınlatan yıldızlar bir bir düşüyor
bırakıyor kendini bu şehrin yıkılmış yüzüne
bir ağaç gövdesi bedenim
ruhum yaprak yaprak dökülüyor her gidene
görmüyorlar dalımdan düşüşlerimi
etrafımda dolaniyorlar ve her adımda,
kırılıyor düşen kolum kanadım

bu şehrin güneşini geceye astılar
geceyi ay'sız bıraktılar
kopardılar yıldızları,tek tek gömdüler toprağa
bu şehri kör bir kuyuya attılar
ayaklarım prangalı, acılar dolandı bileklerime
her adım kanıyorum işte sessizce
başımı yüreğime yaslayıp yağmurları avuçluyorum
yıkık bir ruhun şehrinde gidenlere ağıtlar yakıyorum


sensiz ve sessizce…