Evinde kadınlar gittiği zaman
Öksüz kimsesizdır çocuklarınız
Evin kapısını olmaz açanın
Kadınlar annemiz kız kardeşimiz
Cennet bahçesinde arkadaşımız

Hatıraları solmuş söylenmez söz
Ağlıyor anılar yüreğinde köz
Pencerede bakan kızları öksüz
Dar günlerimizde bir kardeşimiz
Cennet bahçesinde arkadaşımız

Evinin içine hüzün de çöker
Çocukların her gün boynunu büker
Saksıdaki güle kim suyu döker
Bizim sevgilimiz can sırdaşımız
Cennet bahçesinde arkadaşımız

Balkonlar artık o an sesiz kalır
Koridor kimsesiz öksüz de kalır
Eski çay bardağı susuz da kalır
Kalbimizde açan gönüldaşımız
Cennet bahçesinde arkadaşımız

Mutfakta tıkırtı yoktur ki sesiz
Raflarda kalmıştır tabaklar ıssız
Kavanoz içinde düğmeler öksüz
Hayat boyu bizim de yoldaşımız
Cennet bahçesinde arkadaşımız

O gün çocukların annesi gider
Bir arkadaşınız dostunuz gider
Sevgiliniz can yoldaşımız gider
Yâr'imiz eşimiz ve her şeyimiz
Cennet bahçesinde arkadaşımız

Muzaffer Önler / Elazığ