Armağanındır bize, ey Türklüğün Ata'sı!
Sen kurtardın vatanı, uçurumun ucundan…
Çok hainler türedi, hepsi adı batası!
Olmasan kayıyordu, yurt Türk’ün avucundan!

Canım cumhuriyeti, her gün taciz ettiler!
Liyakatsiz erklerin, hilafet sevdasıyla…
Adaleti pert edip, küllün aciz ettiler;
Satılmış beyinlerin, hukukçu edasıyla…

Nerden çıktı bu nesil, talan ettiler yurdu!
Rabbim izin verme hiç, böyle bir zürriyete!
Ne hak kaldı, ne hukuk, halkın hayatı durdu!
Oysa en layık Türk'tü, özlenen hürriyete…

Oya gerek duydukça, etrafa savaş açan!
Şirreti hak gösterip, yaratan mağduriyet…
Kendi oyunlarından, kendileri de kaçan;
Elbet hep arayacak, nerde bu cumhuriyet?

Beyhude asmamışsın, Ata’m sen cehaleti!
Ebu Cehil ’in ruhu, bir görsen aziz oldu…
Üstler örtük, alt açık, hiç görme rezaleti!
Kuran’dan anlamayan, kürsüde vaiz oldu…

Yalan dolu düzenler, milletime hiç uymaz…
Türk’ün büyük sevdası bitimsiz hürriyettir!
Diktatörlükse o ses, bu millet asla duymaz!
Türklere layık olan/ rejim; Cumhuriyettir…

Karaman-2019/10
Halil Şakir Taşçıoğlu