23.7.2019 21:16:56
-Adını sen koy!
İlk celsede ilk sözüm bu olmuştu
Ya kalem kırılacak ya yer gök Birbirine kavuşacaktı
Ölüm kalım meselesiydi benim için!
Asırlar kadar uzun geldi
Suskunluğu..
Ne bir tanık vardı ne bir belge
Elimde
İddialarıma inandırmak kolay
Olmayacaktı
Sayısız dosyanın kurdu olmuş bu Bilir kişiyi kendime...
Bir ses uzaktan çok uzaktan
Kulaklarıma dolup
Tüm evrene yayıldı ardından...
-Ben bunun adını koyamam !
Aşkın 'hukuk tarihinde' böyle bir Davanın emsali yok çünkü!
Ne adı konulabilir ne tarifi
Yapılabilir
Ne şekli belirlenebilir
Ortada ne suç ne suçlu var çünkü!
Dünyevi bir olay da değil üstelik
Bu bir bütünün yıllar sonra
Bir araya gelmesidir..
Yani ezelden biçilmiş bir sevda gömleğinin
İki bedeni sımsıkı sarması gibi…
Ezelden ebede yanması gibi…
Tülin Öztunç-Devrim Denizeri