Hüzünü döşedim gözlerime
Kalbim kırgın olsa da
İçimde harmanladığım
Yılların acısıydı içimde taşıdığım

Akşamlar,
Sarılgan duygularımı esir alırken
Kendini düşüncelere bırakmıştı
Geçen yılları yitirmiştim

Affetmek mi, affedilmek mi ?

Diyerek geçmişti
Umutsuz zamanlarımda
İsyankardım

Sevgim soğumaya bırakırken kendini
Gözyaşlarım kalbimin sesini duymuyordu
Acı veren duygularım
Kalbime kalbime akıyordu

ömür bir masal gibiymiş
Farkına varmadan geçmişti
Hüzünün izini bırakmıştı gözyaşlarıma

Hüzzam makamında nağmeler çalarken
Beynimin dalgalarında
Daha ne kadar savaşmalıydım
Duygularımla bilemedim

Tek başıma katlanmıştım bunca şeye
Kuruntularım,kederimle birleşirken
İçimin kıvrımlarında

Mazime karışıyordu sarılgan duygularım

Kırık kalbim de kendinden vazgeçmişti
Direncini kaybederek
Bir çift ıslak göz kalmıştı geriye

Hayatımda hiç kalıcı olmadın diyen
Neydi bende kalan bilemedim

Farklı olan ben miydim ?
Yoksa zaman mı beni benden almıştı...
Gizli gizli ağlamıştım hıçkırıklarla

Yoksa ölümün kucağına mı düşmüştüm
Beni bekleyen !
Böyle geçmişti hayat...

Hayatı anlamsız kılan ne varsa bende...

Hayat defterime düşmüştü mutsuz geçen günlerimi...


çerkez kızı
vildan Güldağlı
19.07.2019
[ italik ][ alt_cizgi ][ /alt_cizgi ][ /italik ][ italik ][ alt_cizgi ]