GÜN GİBİ

Ümidini mi kaybettin?
Kalk baştan yazalım anlamsız hayatı,
Eksikliğimiz ne kadar büyük olsada,
Öyle vazgeçmek olur mu hiç?
Uyma şeytana,
Haydi durma kalk,
Seni güzel olandan ayırmaya çalışıyor,
Bakma sakın ona,
İlerledikçe zafer yakın,
Bak seni seven kapı açık,
Tamda karşıda...

Ah be gönül o kadar emek,
Nereye gider o kadar hasret,
Hemen mi sevgi?
Hemen mi sevilmek?
Yoksa kalkıp,
bebekler gibi gerinmek mi gerek?
Yoksa her güzeli ardımıza atıp,
Yeni gün mü beklemek gerek?
Yoksa huzur bulup,
Sevildiğimize inandığımız ve
Güven duygusunun meltem esintisi gibi
Yüzümüze, gönlümüze vurduğunu
bildiğimiz güzel insana,
sımsıkı sarılmak mı gerek?
Sıkıca tutun,
Hemen sonra,
açıl son olan gün batımı deryalara,
Durma kalkta sevin...

Çok sevildin,
Çok sevdin,
Yangın yerinde ateş ateşe vurgun,
Yürek yangınım varlığımı kavursun,
Varlığım yangın yeri mabedim olsun,
Gözlerim onda durulsun,
Gönlüm sadece onda sussun,
Gökyüzü pamukları yaşları tutsun,
Gözlerimde seller oluşsun,
Kavuşmalarla çağlayan olsun...

Göğün ışıkları karanlıklarımıza doğsun,
Doğruluk yürek membaımız olsun,
Kaynaklar gibi pınarları,
Pınarlar nehirleri,
Nehirler bizde hakikatla buluşsun,
Korkma kalk artık,
Ellerin, Gözlerin,
Özün, Sevgin,
Gün gibi seni bekleyenle buluşsun...

Asım CEYRAN-GÜN GİBİ