13.6.2019 09:44:15
ZAMAN DENEN IMAK
Zaman denen ırmakta yıkandık nice yıllar,
En güzel çağımızda, başıma yağmıştı kar.
Yağmur gözlerin vardı titreten yüreğimi,
Bulutlar niçin bilmez seni beklediğimi?
Bulurdun eşelesen kalbimdeki yerini
Parça parça olurdu görseydi gözlerini.
Hani bir dere vardı, ta eski yatağında.
Nazlanırdı aktıkça köyünün toprağında.
Ne hatıralar uçtu deli kanlı çağında;
Ilık bir sevda kaldı mazinin kucağında.
Dirilse de masallar erenlerin bağında,
Aşka dair bir iz yok o solgun dudağında…
Esti eski rüzgarlar, yüreğim doldu gamla,.
Lâle renkler ağarmış küle dönmüş zamanla.
Varlığın güneş gibi ışığıyken dünyamın;
Eriyen bir mum olduk, içindeyiz akşamın.
Dağlarında kaybolan mazimi getir bana;
Akan pınarlarından içelim kana kana.
Ünver PAZARLI
