Kula kulluk erdem değil; Hakk’a kul olmalı âdem.
Özgür doğmalı her çiğdem, hür olmak haktır; unutma!
Bir gün güç geçer eline, etrafında döner gündem;
Zalimleredir cehennem ve müstahaktır; unutma!

Feryat etse de bülbülüm; susuz kalır, solar gülüm.
Yalanı söyleyen dilim, harama uzanan elim,
Sürüp gitmez ki bu halim, bir gün hesap verir zalim.
Makama kul olan âlim, mala tutsaktır; unutma!

Nasibi senden bekleyen, sana eş görür habibi;
Yaşam olmuş savaş gibi, bu savaşın yok galibi;
Müsebbibi nefis ise bulunmaz derdin tabibi;
Her canlıya gelen ölüm bir emrihaktır; unutma!

Alev alev dört bir yanım, ölüm kusuyor donanım
Asil dolaştıkça kanım, artar eksilmez imanım
Tehlikedeyse vatanım feda olsun ona canım;
Vatanın gerçek sahibi yaşayan halktır; unutma!

Hak için kalktıkça kolum özgür dalgalanır alım
Çiçeklendikçe her dalım, çağdaşlığa gider yolum
Vatanı beklerken oğlum, şehide ağlamaz dulum
Onurla atarken solum, alnımız aktır; unutma!

Coşari der ki ey şahım! Bir gün tutar seni ahım;
Öyle karışık ki ruhum, güne kavuşmaz sabahım;
Beyhude alma günahım, kula olmaz eyvallahım;
Döneceğim tek cenahım Cenabıhak’tır; unutma!

İbrahim COŞAR