Yüreğimi ettin taş terazisi,
Ağır taşlarını döktün de gittin,
Daha iflah olmaz sevda gazisi,
Sapladın bıçağı çektin de gittin.

Sevip sarıldığım şu son dönemde,
Demedin az vefam olsun benim de,
Yükünü bırakıp gönül hanemde,
Çantanı omzuna taktın da gittin.

Arkandan bakarken eridi içim,
Gözümden içime yaş sicim sicim,
Geride koyduğun benden haricim,
Ruhumu kalbimi söktün de gittin.

Gönül kepengini çektim indirdim,
Döktüğün taşları yığıp bindirdim,
Sanma ki teselli edip sindirdim,
Gözümde yaş oldun aktın da gittin.

Durup düşündükçe harlandı közüm,
Hatıranla yandı kavruldu özüm,
Döküldükçe yaşım sel oldu yüzüm,
Taktın ateşini yaktın da gittin.

O akşam rüyama düştü meyyalin,
Gece karanlıkta sanki ay halin,
Aldı beni benden gitti hayalin,
Uyandım dünyamı yıktın da gittin,

Desem de kendime sabreyle dayan,
Bırakmaz yakamı hissime uyan,
O sonsuz sevgime aşkıma kıyan,
Ne ettim ki benden bıktın da gittin?