ruhuma işledi ,yine ayrılık
kalbim ölüyor bak , aşkın ellerinde
gitme demek isterdim amma
olmuyor olmuyor olmuyor canım
sözüm sana ,ey kader nerde gökyüzünde hak

bırak ne olursun bırak beni benle bırak
kaybolayım içinde ey nankör hayat
sonumu bile bile ben kendimi attım ateşe bak
vuslat yollarında düşe kalka yürüdükçe
özlem duyuyorum bir tatlı söze ilgiye bak

bilemedim sevdanın son vurgununu
aşk saplandı kaldı böğrümde yaralandı bir kalp
Şu kalbim daldıkça mavinin derinliğine
tanrım ver nefesimi yada sonsuza dek bırak

sevme kalbim yanarsın aşk eteşinde
Kül olursun savrulursun sevdanın yollarında
O sinsi seneler ömrümüzden hızla akıp geçse de bile
kalmadı ikimizden bir bile. mazide geriye

o simsiyah saçlarımıza doldu birer birer aklar
Yüzümüzde sanki sonbahardan eylülün hüznü var
Bıraktığın yerde artık senli Benli değil hatıralar
Hep acı buruk oldukça içim gözlerime dolar yaşlar.


Söz yazarı.ceyhan ceylan yılmaz