ruhuma işledi ,yine ayrılık
kalbim ölüyor bak , aşkın ellerinde
gitme demek isterdim amma
olmuyor olmuyor olmuyor canım

sözüm sana ,ey kader nerde gökyüzünde hak
bırak ne olursun beni benle bırak
kaybolayım içinde ey nankör hayat
sonumu bile bile ben kendimi heba ettim bak

vuslat yollarında düşe kalka yürüdükçe
özlem duydu bu yürek bir tatlı söze ilgiye
bilemedim sevdanın son vurgununu
aşk saplandı kaldı böğrümde yaralı bir kalp

kalbim daldıkça mavinin derinliğine
tanrım ver nefesimi yada sonsuza dek bırak
sevme kalbim yanarsın aşk eteşinde
Kül olursun savrulursun sevdanın yelpazasinde

O sinsi seneler hızla ömrümüzden akıp geçse de
kalmadı ikimizden bir bile.
Ne kaldı o gğnlerden geriye
dönde bir maziye bak

o simsiyah saçlarımıza doldu bir bir aklar
Yüzümüzde sanki sonbahardan eylülün hüznü var
Bıraktığın yerde artık seni Benli değil hatıralar
Hep acı buruk oldukça içim gözlerime dolar yaşlar.


Söz yazarı.ceyhan ceylan yılmaz