ruhuma işledi ,
yine ayrılık
kalbim ölüyor bak ,
aşkın ellerinde

gitme
demek isterdim amma
olmuyor canım
sözüm sana ,ey kader .nerde .gökyüzünde hak

bırak ne olursun beni
kaybolayım ey nankör hayat
sonumu bile bile
ben kendimi attım ateşe bak

vuslat yollarında
hep düşe kalka yürüdükçe
özlem duydu bu yürek
bir tatlı söze

bilemedim
sevdanın
son vurgununu
aşk kaldı böğrümde yaralı bir kalp

kalbim daldıkça
mavinin derinliğine
tanrım ver nefesimi
yada sonsuza dek bırak

sevme kalbim
yanarsın aşk eteşinde
Kül olursun savrulursun
sevdanın çemberinde

O sinsi seneler
ömrümüzden hızla akıp geçse de
kalmadı ikimizden bir bile.
Ne kaldı geriye

o simsiyah saçlarımıza
doldu birer birer aklar
Yüzümüzde sanki
sonbaharın hüznü var

Bıraktığın yerde
artık seni Benli değil hatıralar
Hep acı buruk oldukça içim
gözlerime dolar yaşlar.


Söz yazarı.ceyhan ceylan yılmaz