17.4.2019 14:21:56
Çalınmış hayatlardan arta kalan fırtına,
Saldırır pervasızca gönül denen rıhtıma,
Zir-ü zeberden kalan bu talihsiz bahtıma,
Kâr diye arta kalan ancak zülümdür bana.
Dermanlar çaresize, ayrılığa yok ilaç,
Dağılan duygularım sanki usta bir hallaç,
Bu gönlüm viranedir ol maşukuna muhtaç,
Yaşadığım her devran sanki ölümdür bana.
Ağlasam da nafile geçti ömrümün çoğu,
Günlerim hep giryandır, gözlerimdeki buğu
Umut vermedi bana ne batı, nede doğu.
Yüklendiğim her sevda sanki cürümdür bana.
Şiir Atila Yalçınkaya
