“Beni hiç anlamadı” diye, söylenmek değil,
Ya da gereksiz hiçliğe, mizah yapmıyorum,
Çoğunlukla güler yüzlü insanım her zaman,
İç içe ağlıyor, bunu kimseye anlatmıyorum!...

Görmüyor beni, aşkıyla tutuştum yandım,
Aydınlanmaya koştum, içi karanlık çıktı,
Aşkı, kalbimi, kımıldattı, ne oldu şimdi,
Ruhum, bu kutsal güçten, zararlı çıktı!...

Bir çift güvercin havalansa, komşu çatıda,
Yanık yanık yüreğim, burkulur yerinden,
Bilmezler bir aşkı, yaşamayanlar beni,
Benim derdimse onun, hasret ateşinden!...

Aşkın sıcaklığını, iyiden iyiye hissettirdi,
Doğru nefes almamı bile, zorlaştırıyor,
Mutlu ifadeyle, birilerini gördüğümde,
Hayat devam etse de, bana korlaştırıyor!...

Uykusuz kalan beynim, etkinliğini yitirdi,
Geri kazanmak için, ne tür spor yapmalı,
Taze ekmek kokusu gibi içimde saklıyken,
Beyni kökten etkileyen aşkı, ne yapmalı?...

Aşkının sonsuzluğuna, bir gidiş-geliş işte,
Sevgimizi biz ispat edemedik, faydasız,
Dillere düştüm, sürünmem yetmiyor da,
Saçlı-sakallı hal görene, olduk, aynasız!...



Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.