Geceler ah geceler, kâbus yüklü geceler,
Her günün bitiminde, gelip çöken geceler;
Dipsiz kuyuya benzer kapkaranlık koynunda,
Güneş yüzü görmemiş, bin bir cefa geceler.

Susuz çeşme kurnası, uykuya hasret gözler,
Her yanı sancılayan ruhum huzuru özler;
Bilmez ki çekip gitti, o güzelim rüyalar,
Mecnuna dönen gönül, Leyla yolunu gözler.

Ciğerime hasretten, çöreklenmiş bir acı,
Göğüs kafesim desen, sanki akrep kıskacı;
Aldığım her nefesle, sıkışırken mengene,
Yalvarırım sessizce, ne olur biraz acı.

Kaybolurum meçhulde, kimsecikler aramaz,
Haykırsam da beyhude, hiçbir işe yaramaz.
Beynimde kıvıl kıvıl dolaşırken aç kurtlar,
Kavuşmamız mukadder cinnet ile aram az.

Darmadağın lügatim, sözcük olmaz heceler,
Cümleler girdabında, cevapsız bilmeceler;
Tekinsiz gölgelerde, in cin pusuya yatmış,
Kuruyan dudaklarım tek bir isim heceler.