Soytarı bir zaferi kutluyorum,
Mabedin tema’sında yalnız ve bakir kuşlar
Uçuyor.
Aklın dehlizlerinde yarım yamalak her esinti
Kıran kırana düşkün kanatlarında
Metazori sevenlerin de yanılgısı işte
Düş ertesi uyandığım gerçeklerin
Yürek burkan sızıntısı.

Mahşer öncesi içimi burkan hain bir telaffuz
Saklı parmaklarımda
Saydığım kadar
Ondan fazlasına uğraşamadığım…
Al işte;
Dokuzda kaldım bu gece
Müebbet yediğim de ispatı
Her düştüğüm imge imge
Ve sekiz ve de yedi.

Geride kalan tedirginliğimle
Dokunaklı bir ölüm ısmarlıyorum Tanrıya:
Ne yobaz ne kâfir ümitleri evrenin:
Bayat bir sancı:
Oh, ne ala, dercesine
Cirit atıyorum hangi koğuşta olduğumu
Unuttum:
Kollarımda yorgun bulutlar
Efkârın çatık kaşlı ikrarı
Besbelli yarına çıkmayacağı bu şiirin
Aman da ne şirin kız,
Dedikleri gün ölmedim mi?

Elimde ne balon
Yüreğimde ise koca bir y/ama:
Sözcüklerden sağalttığım kadarıyla
Düştüm ben bu tuzağa.
Kenarında ümitlerin
İskele babası adeta savurduğum imlerin
De süt beyazı yorgunluğunda
Mart’ı da karşıladım bu sene
Ve geriye sayıyorum işte:
Erdim ereli hidayete
Bahtımda varsın süzülsün kaygılarım:
Ne asilim ne kalabalık;
Ne yalnızım ne de sefil:
Altı üstü lanetlenmiş şafağa isyanım.

Neşem ne sonsuz ne de kefilim
Yarınlarıma
Yarım olmalı mıydı yolda kalan düşlerim?
Alı al moru mor tutsaklığım
Zamana uymadım işte
Demek ki yenilginin diğer adıymışım:
Şimdimle kavuştum dünüme
İbrazı olsam ne ki mazinin?

Zar atmadan hep yek miydi seçeceğim?
Varsın katlansın yüreğim
Asılsam darağacına
Biliyorum ki ansızın dirileceğim:
Kâfi, bu güne düşen payımdan
Ayırdığım yarınlarıma sardığım
Yanılgılarım…