Ey sevgili!
Celalli ve haşin bakma artık, sana meftun sevdalı gözlerime!
Kesik uçlu kalemlerle, imzamı atmışım, manidar özlemlerime.
Bir tırnağını değiştirmem asla ve asla dünyaya,
Nadide adını mahirce saklamışım alevlenmekte olan közlerime.

Ey sevgili!
Biz de aşkın ormanlarında, el ele, kol kola, kumrular gibi koklaşalım!
Gümbür gümbür akan, sevda çeşmelerinin başında buluşalım!
Parmakla gösterilen sevdalılar misali,
Sevinç naraları atarak, aşk ve şevkle canı gönülden kucaklaşalım!

Ey sevgili!
Her gören bizi konuşsun, gıpta etsinler, aşk ve sevda dolu bu halimize!
Sevgi ve muhabbet gemileri, demir atsın, günlerce sahilimize!
Sevdalıyım diyenler koşa koşa gelsinler!
Aşk ve sevdamızın yaşandığı, doğup büyüdüğümüz illerin en güzeli ilimize

Ey sevgili!
Yufka gönül sevdalanmışsa, sen gibi asalet abidesi olan birine,
Ak ile karayı ayırt edemez, gam ve kasavet dolar ha bire gönlüne.
En uzun aşk mektuplarını yazdıkça yazar,
Şirin uykulara hasret kalır, methiyeler dizer sevilenin sahibine.

Ey sevgili!
Dert ve tasaların en büyüğü, ölesiye sevdiği tarafından, hor ve hakir görülmektir,
Husumet gergefinde, nakış nakış, desen desen, motif motif örülmektir.
Yazın Ağustosunda, kızgın kum çöllerinde yar yolunda çar naçar olup,
Şanı yüce Allah’ın ya Sabur esmasını son nefesine kadar çekmektir.

Ey sevgili!
İşin kolayına kaçmadan sevmek, rahmani yollarda insana menzil murat aldırır.
Sevilenin bir tatlı tebessümü, sevene aşkın gergefinde sevdasını mahirce nakış ettirir
Seven de sevilen de gerektiği zaman,
Sevdiğinin kusur ve kabahatlerini, affederse kendine cennette bir köşk yaptırır.

28/şubat/2019