Bir Yvetot kralı varmış
Tarihte az tanınan ;
Geç kalkar, erken yatarmış,
Ünden kaçan ve çok uyuyan,
Jeanneton giydirmiş tacını,
Pamuktan basit bir başlığı.
Hep birlikte söyleyelim şimdi.
Ha, ha, ha! Ho, ho, ho!
Küçük iyi bir kraldı o !
Kraldı o, kraldı o.

Dört öğün yemek yapardı,
Çatısı dal sarayında
Krallığı dolaşırdı,
Eşeğinin sırtında.
Sade, inançlı ve neşeliydi,
Koruma olarak yoktu bir şeyi
Vardı ancak, bir köpeği .
Ha, ha, ha! Ho, ho, ho!
Küçük iyi bir kraldı o !
Kraldı o, kraldı o.

Çokça susamadan başka,
Masraflı değildi.
Ama kral halkını mutlu ediyorsa,
İstediği kadar içebilmeli.
Masada, memuru olmadan, kendi ,
Bir vergi kadehi kaldırırdı ,
Bu, her ölçek için aynıydı.
Ha, ha, ha! Ho, ho, ho!
Küçük iyi bir kraldı o !
Kraldı o, kraldı o.

Onu beğenirdi, iyi aile kızları
Hoşa gitmeyi bildiğinden ;
Baba derlerdi tebâları
Yüz sebepten.
Zaten kurusıkı ateş etsinler diye
Yılda dört kere
Çağırılırlardı askere.
Ha, ha, ha! Ho, ho, ho!
Küçük iyi bir kraldı o !
Kraldı o, kraldı o.

Hiç genişletmedi devletini,
Uysal bir komşuydu ,
Kanun yapmaktan zevk aldı,
Zorba bir örnek oldu,
Ancak öldüğü zaman
Halk onu gömerken
Ağlamıştı yalnız o an.
Ha, ha, ha! Ho, ho, ho!
Küçük iyi bir kraldı o !
Kraldı o, kraldı o.

Bu saygın insanın resmi
Hâlâ saklanır;
Taşrada ünlü
Bir kabarenin belirgesidir.
Bayram günlerinde çok zaman,
Önünde duran
İnsanlar içerler bağıraraktan.
Ha, ha, ha! Ho, ho, ho!
Küçük iyi bir kraldı o !
Kraldı o, kraldı o.

Pierre-Jean de Béranger (1780-1857)
Çev. Sunar Yazıcıoğlu