Usandı yüreğim hüzün dökmekten
Birazda mutluluk ver yalan dünya
Bıktım hüzünlenip boyun bükmekten
Bakta şu halimi gör yalan dünya

Seven Gönül ister güzel bir ömür
Karartıp içimi eyleme kömür
Bıkıp ısındırdın hep sömür sömür
Şu bahtsız şansımı kır yalan dünya

Bırak şu yakamı bende yaşayım
Çocuk gibi dere bayır koşayım
Irmak olup Deniz olup taşayım
Dertlerime kilit vur yalan dünya

Dert salmak mı işin hep başımıza
Acımazsın asla göz yaşımıza
Hiç huzur katmadın sen aşımıza
Etme bu hayatı dar yalan dünya

Koşturduk peşinden olmadın yâren
Elbette görüyor kederi veren
Sen oldun bizleri yerlere seren
Senide Yaratan var yalan dünya

Koydun kalbimizde bin türlü yara
Bilmiyoruz hangi hüzünde sıra
Yüreğimiz atar derdinden nara
Azda yaramızı sar yalan dünya

Bizleri ezerek eyleme zülüm
Hayat son bulacak gelecek ölüm
Ne hesabın varki bizimle gülüm
İlacın var ise sür yalan dünya

Yukarıdan bakıp kibir eyledin
Şu hayatı bize kabir eyledin
Hep şiddet kullanıp cebir eyledin
Gördün sen bizi her hor yalan dünya


Kimleri üzdün de kimi ağlattın
Hangi yürekleri korla dağlattın
Esir edip elin kolun bağlattın
Etme bu hayatı zor yalan dünya

Ayhan Kocabay