sen yokmusun sen seni kara şeytan
Seni utanmaz sözlerin hep yalan
Göremez gerçegi sürün kör yılan
Yazıklar olsun sana kançık zilli

Sırtımı yasladıgım dağ idin sen
Derunumda yanan ateş idin sen
Kaba yel gibi esiyor idin sen
Yorulup ta kaldınmı kançık zilli

Kurt ile bir oldun tilkiyle gezdin
Dönen dolapları sen benden sezdin
Dost bildiklerin ile beni ezdin
Dediklerim çıktımı kançık zilli

Baba bildiğin dost seni sattımı
Hani yalakalar seni attımı
Sevenler kavuşup murat aldımı
Puşta adiye kalan kançık zilli

Oturup kaybetime destan yazdın
Bağımda açan güllerimi bozdun
Aç itlerin önüne atıp kaçtın
İsmini demiyorum kançık zilli

Hani nerede yanında olanlar
Seni üzerime sürüp kaçanlar
Ortaya salıp ardından bakanlar
Oyunları gördünmü kançık zilli

MAHCUBİ derki ne umdu ne buldu
Ben değilde o soysuz rezil oldu
Şahin gibi uçup taşlara kondu
Ne söylesem boş sana kançık zilli