Her şeyin pamuk ipliğine bağlı olduğu alem
Bir günün mutlu geçse beş günü bekler elem
Vakti gelince çıkar neler yazmışsa kalem
Hayat kısacık meğer, fırıldaklık değer mi.

Erken öten horozun eceli gelmiş denir,
Onu ya tilki bekler yada bıçak bilenir.
Ömür defteri işte böyle çabuk tükenir
Beyaz sayfaya öyle leke sürmeye değer mi,

Yaşım Elli Altıyı devirmek üzereyken
Ne uyanık zadeler gittiler bir bir erken,
Sırası gelen gider şan ve şöhret beklerken
Hukuk ve adaleti yok etmeye değer mi,

Benim rızkım sadece tükettiğim lokmadır
Mal mülk vede servet hepsi mirasçının dır,
Elin serveti için neden ederim dır dır,
İki arşın bez için dost satmaya değer mi.

Eğer dostluk kurduysan can ile vicdan ile
İşte en büyük servet dosta kalan hediye
Kala kala dünyada ismin kalır şan ile
Dostu kaybedeceksek mal bulmaya değer mi.

Çam ağacı devrilir altında dalı kalır,
Gövdesini alırlar yerinde çalı kalır
Kirli ismin altında ancak evladın kalır
Evladı çalı gibi bırakmaya değer mi.

Ot kökünün üstüne biter demiş atalar,
Akıllı insan o ki malsız bile nam salar
Bu cennetim ülkeyi canıyla kurtaranlar.
Bizim onlardan ayrı kalmamıza değer mi.

Değmez kıymetli dostlar dostluk hebaya değmez.
Fakirin fukaranın hakkın çalmaya değmez,
Kısacık dünya için vebal almaya değmez
Ey muktedir olanlar hak çalmanız değer mi