Sende gül saflığında, acıtan goncalar var!
Ne hoş güller açıyor, gül/zarımda rengârenk…
Saplasan tüm harını, sanma ki bu can çıkar!
Dinle, bir yanık ses var, ahenk üstüne ahenk…

O saf goncalar bensiz, açmazdı hiçbir zaman!
Girince gül bahçeme, hepsi safa geçerdi…
Bakışmamız can katar, mis kokardı asuman!
Her renk bir ayrı açar, hep insafa geçerdi…

Dal ne bilir sevmeyi, gülün aşkı olmasa…
Bülbülün sevdasıdır, onu yakıp kavuran!
Tazecik goncaları, soğuk gelip yolmasa;
Görün o zaman kimmiş, bülbülü çekip vuran!

Ne güllerin saflığı, ne goncaların harı!
Acaba bu dünyada, var mı bu aşkın eşi?
Beyhude beklemez ki, bülbüller ilkbaharı;
Bülbülleri bağırtan, güllerin kor ateşi…

Gül, aşkını beyhude solana kadar bekler!
Bülbülde hercailik, hem güler, hem de ağlar!
Mushaf/ı kavrulur da, boşa gider emekler;
Yanar tükenir güller, bülbül karalar bağlar…

Antalya-2019/02

Halil Şakir Taşçıoğlu

GÜL BAHÇEMDEKİ GÜLLERİMLE HASBIHAL NOTLARIMDAN...HŞT