A K S İ L İ K…

Bir gün yolum aksi, bir köye düştü…
Dediler; “bu köyün çok serttir suyu!”
Meydana varınca, köylü üşüştü;
Hepsinde bin dert var, dipsiz bir kuyu…

Öyle ters bir köy ki, hep ters, ters bakar!
Suyu bile yokuş, yukarı akar…
İtine “hoşt” demek, billahi sıkar;
Anladım bu köyün, pek aksi huyu…

“Bi dakka” dedim zor, safa girdiler!
Selamsız, sabahsız, lafa girdiler…
Bir sağ, bir sol bir de, kafa girdiler;
Hani Türk töresi, bu kimin soyu?

Avşarlardan girdik, Beydil/den çıktık!
Şecereyi açtık, boyuna baktık…
Bir aşiret dendi, adı da Bektik;
Ne töre var, ne örf, çok tersmiş boyu…

Vatan, millet, bir de Sakarya dedik!
Bu köy niye ters, ters bakar ya dedik?
Bu kafa vatanı, yakar ya dedik;
Nerde bu milletin, yok mu hiç toyu?

Yok sayılır dedik, pek bir farkımız!
Aynı kamış örtü, kerpiç barkımız…
Tek fark, düz akıyor bizim arkımız;
Siz kaçırmışsınız, gerçek konvoyu…

Antalya-2019/01

Halil Şakir Taşçıoğlu