Bir şâhâne bestesin, sen ey güzel İstanbul!
Dillerden hiç düşmeyen, hoş bir terane gibi...
O füsunkar bakıştan, beklerim hüsnü kabûl;
Döndürüp durma yeter, çılgın pervâne gibi...

Ne tarihler gördün sen, kaç devlet geçti senden?
Uygarlık şerbetini, kaç kültür içti senden?
Kaç dil konuştun söyle, kaç millet göçtü senden?
Ne alperenler çıktı, nice rindâne gibi...

Bir, o cennet misali Gülhâne parkındayım,
Bir, ada vapurunun yandaki çarkındayım...
Tanrının emeğinin, billâhi farkındayım;
Esrârına râm oldum, tam âşıkane gibi...

Fâtih' ten seyrederdim Saraçanebaşı' nı...
O mücessem camiler, ve dikili taşını.
Karaköy, Dolmabahçe, sonra Beşiktaş' ını,
Konuşurdum Boğaz'la, deli divâne gibi...

Martıların çığlığı kulakları keserdi.
Camide güvercinler, yem atmazsan küserdi,
Boğazdan İstanbul' a, tatlı bir yel eserdi
Afakı kokuturdu, tazecik nane gibi...

Âşiyan' dan seslenir, tüm şeydâ bülbülleri,
Yedi tepeden tüter, yediveren gülleri...
Açar kilitli duran, kapanmış gönülleri;
Çok güzelsin İstanbul, dillerde nağme gibi...

Sen ey efsunlu şehir, ben hep sana uyardım!
Kalamış'ta yatıp bir, tatlı huzur duyardım...
Boğazı Emirgân'da peymâneye koyardım;
İçerdim yudum yudum, hem de mestâne gibi...

Gök/kubbesi her mevsim, gök kuşağı kuşanır!
Eli kalem tutanlar, kâğıtlara döşenir!
İstanbul anlatılmaz, o sadece yaşanır;
Korunur kem gözlerden, cansiperâne gibi...

İstanbul/Fatih - 2008

Halil Şakir Taşçıoğlu

ÜSTATLARDAN:

Her köşen ayrı desen sen özleminle ahsın
Ne kadar anlatsam az yedi cihanda şahsın
Kimi zaman mutluluk kimi zaman eyvahsın
Altın şehrin Üsküdar gökte sitare gibi...................................................................Tülay Bostancı

O ŞEHR-İ İSTANBUL Kİ KENT İÇİNDE BİNBİR KENT
OSMANLIYA OLMUŞTUN ASIRLARCA SEN BAŞKENT
DÜNYALARA BEDELSİN NERDE EŞİN MENENDİN
BÜYÜLERSİN İNSANI HER YOLCUYA BİR DERBENT.....................................................AŞIK LÜZUMSUZ