Biri kibrit çaksa üstüne çöküp
Yansın bir tek benim çıram diyorsun.
Yanmazsa yüzünden astarı söküp
İte kaka işte sıram diyorsun.

Çürük beynindeki ininden çıkta
Bir bak hele kimin kıçı açıkta
Anladık uçuksun biraz kaçıkta
Sen hala yazıya turam diyorsun.

Mütevazilikten dem vuruyorsun
İşine gelene yol soruyorsun
Asıl insanları sen yoruyorsun
Saçmalıklarına nâram diyorsun.

İlgi ve alaka senden gidince
Ahkâm kesiyorsun hep ince ince
Kuyruk acısına birde sinsice
Sanat adınadır yaram diyorsun

Yalakalık, riya sende diz boyu
Yoksa nenenden mi aldın bu huyu
Kendine çevirip akan her suyu
Benden başkasına haram diyorsun.

Doyduğun tarlaya nifak ekersin
Sanıyorsun ki hep balsın şekersin
Kantara yüklesem sıfır çekersin
Halâ nerde benim daram diyorsun.

Dizgini görünce boyun uzatıp
Koşuyorsun tozu dumana katıp
Ter içinde çitin önüne yatıp
Kalkmam bura benim hâram diyorsun.

Çamur atmadığın insan kalmadı
Kalemin desturdan nasip almadı
Haddini bildiren kimse olmadı
Ap akçadır benim karam diyorsun.

Aydın YÜKSEL-ANKARA
02.01.2019-Çarşamba-12.50