Bir bakış yetti, mendili ıslatmaya
Evvelim zahirim oldun zahidem
Şimdi dalıp dururum uzaklara
Dikenler içinde gül oldun zahidem.

Nereye baksam orda duruyorsun
Bakmasam bakmaya zorluyorsun
Sanki bende emanet duruyorsun
Kafur beyazı gibi yaktın zahidem.

Zülfın telinde yanakların allanmış
Sanki dudaklarına arılar bal yapmış
Terenner koynunda gülmü açmış
Kokusu başımı döndürür zahidem.

En zayıf anımdır sana bakarken
Ölürüm inan ki elini çekersen
Ne ben önce yaşamışım ne sen
Bir dalın ucunda kaldım zahidem.

Başka türlü bir şey benim dediğim
Ne olur bilmem ki şimdiden halim
Akşamda, sabahta, belli değilim
Her şey bir sen etmiyor zahidem.

Dağlara götüreyim gören olmasın
Gittiğımiz yerlerde yollar ulaşmasın
Kaybolup gidelim kimse bulamasın
Cümle alemden kaçalım zahidem...[ /italik ]

Mustafa yaman
22 aralık 2018