✍✍✍...Bir şiir oldu sitemim ezberleri bozmaya mütevellit
Bir şiir oldu ki hem kendime hem insanlığa tenkid
Sanırmısınızki iki artı iki her daim dört eder
Aşk, mutluluk, öfke ve dahi keder
Her duygunun her olgunun hızla tükenildiği toplumda
Bir feryadım var size insan oğlu:
"Dur biraz Nefes al, Yavaşla"
Bu gece kapat ışıkları, kal kendinle başbaşa
Bir mahkeme kur vicdanınla
Savcısı avukatı hakimi sen ol
Ve sor o can alıcı soruları kendine
"Ben kimim?, bu dünyadaki gayem ne?
Birgün toprak olursam, ne kalır benden geriye?"
Aldığın cevaplar seni tatmin ettiyse
Bırak kendini hayatın kollarına
Yok mutmain olmadıysan ve soruların cevapsızsa
O zaman kes mâvsivadan bağını
Az konuş, çok teffekkür et
Mutluluğu ne hedonist aşklarda ne kariyer, ne para, nede çok uzaklarda ara
Mutluluk kendi içinde
Derinlerdeki incinin karnında
Bulmak istersen:
"Dur biraz, Nefes al, YAVAŞLA"...✍✍✍