[ italik ]Yanıbaşımda eskiyordu saçlarım
Ne kadar yenilesem dökülüyordu tel,tel,
Gözlerimin önünden gelip geçenlere takılıyorum bir süre sonra onlarda
Bir yerde kayboluyorlar.

Ellerimle başımı yokluyorum
Bağdaş kurup oturmuşum farkında değilim
Gözlerim onu arıyor
Çıka gelirdi gece yarısı
O benim sohbet arkadaşımdı
Çoğu zamam o doldururdu çayları
Kopardı bir kahkaha tufanı.

Kim demiş aramadım diye
Ulaşılmayana ne yapabilirsiniz
Dostluk güvenmek içindir
Yoksa ne diye bağlanır ki insan.

Başladığım yere dönmüştüm
Yine kendimle baş,başa,
İçemem artık yanlızken çayları
Zaten tadıda olmuyor
Küsmedim değil duygu taşıyorsun nihayetinde.

İyiyim demekle iyi olunmuyor
Ama diyorsun işte
Etrafın insan yumağı
Lanetteyn hal hatır sormalar Öylesine.
Birazda ondan eskiyor insan
İslandığında kuruyabilmektir
Muhim olan ....[ /italik ]