Yırtarken gök geceyi en incelen yerinden
Yıldızları cebine dolduruyor karanlık
Ve gözlerim geçiyor bir şehrin üzerinden
Sanki herşey kendinden vazgeçiyor bir anlık


Ellerim kaderime yapışmış kanlı cellat
Boynumdaki sicimi çekmeye can atıyor
Sustuğum o noktada başlıyor mukadderat
Göğsümde cılız bir kuş iç çekerek ötüyor


Ağlayarak yıkasam geçmez ömrümdeki kir
Kargalar mezarıma ot taşır gagasında
Gönlüm aşka müptelâ ruhum fakirden fakir
Geceler gözüme mil çeker düş ortasında


Sersem gölgem düşmanım ardımdan taş atıyor
Tuzak kurmuş bahtıma kuytu köşe başları
Köpekler karşılıksız sevdaları satıyor
Aşka bedel biçiyor dinmeyen gözyaşları


Susturdum gururumu haykırsam da ne fayda
Ben kendimi kendimden uzağa koyuyorum
Sevdama bir yol çizdim hayat dediğim rayda
Bilmediğim boşlukta yürüyor... yürüyorum ...