sokağında giderken yağmur yağıyordu

az ilerimde sen
ne sağına bakıyordun ne soluna


sağında ben solunda ben
gözlerinde ben


gidiyorduk birlikte bir meçhule
belkide yürüyorduk görülmez bir günaha.


daha yeni başlamıştı yağmurların sağanağı
bir yerimiz yoktu sığınacak
birbirimizden başka.


söyle bana nasıl düştük biz bu aşka
ikimizde karanlığa kapımı açtık.


hasret yağıyor görünmüyor
doğmuyor güneş aydınlık bir sabaha
işte yeniden başlıyor bir yağmur
bir daha bir sabaha.


sen orada ben burada
ikimiz bir arada gidiyoruz bir tuzağa.


sürülmüş puştun silahına mermiler
dayanmış namertçe.


ey gönlümün gördüğü gözlerimin sevdiği
yüreğimin büyüttüğü


gözlerimin nuru kalbimin çiçeği
hasretin büyüdü büyüdü artık dön geri.


bak şimşeklerin çaktığı yerdeyim
gönlümün çöktüğü ruhumun uçtuğu
rüzgarların savurduğu dalgalarla


rotasız bir gemi limansız bir gemi.


imansız zalim bir dünya


çağır beni al beni gör beni
attığın çiçeklerle değil yaktın ateşlerde duman gibi.


yükseliyorum bir başka aleme sen gibi ben gibi
arıyorum bulamıyorum rüyalarımda bile sen gibi.


doğacaksan doğ doğmayacak san boğ
öldür beni yak beni


yeter ki insan gibi.

20/11/2018 Ahmet KARA HATAY Ölürsek ölelim insan gibi)