Sükûnu dilendik için için:
Takriben bin asır
Yeltendik, yeğledik sonra devrildik aniden.
Bir göğün muhtırası ve şafak öncesi bozgun…

Yanlı bir sunum adeta hezeyan bürüyen
Hüzün öncemde saklı devrik cümleler.
Batıl bir kazanım miadı dolmuş yasım
Yaza yaza yasa’ya müdahil ettiğim vefakâr gözyaşım.

Zamanı da mimledik, azizim
Göğü ilikledik;
Görüntü itibari ile atıl gölgelerin asıl sahibiydik
Ve çemkiren iç sesin muadili her kımıltı
Dökülen çatlaklarından göğün
İhlal edilesi meftun yüreğin kerbelası
Aşikâr olsa olsa hazanın bekası.

Töhmet altında mısralar…
Yanlı ve fevri azgın dalgalar.
Neye delalet bunca fevri kehanet?
Havadan nem kapan bir çiy damlası
Zamanı da mekânı da örten figanların satır arası
Yalnızlığına buyur edip meali aşk olan
Yorgun terennümün başının belası
Her tepkisiz cümle
Her eğreti gölge
Denizin enginlerinde
Ufkun bitiminde
Sitem benzeri asılsız ikrar
Demli mevsimde densiz bir yanı saklı nifakın
Hani mutluluğa demir attığımız sözüm ona
Palazlandıkça ömrün tam da ortasında.

Oltaya takılan bir infilak adeta
Aşkı telaffuz edip gerisin geri kaçtığımız
Bunca ihanet
Bilfiil müsebbibi,
Yorup hayra
Yorgunluğun tarhında
En yansız tutumuyla Tanrının
Cahil bir sevda içine her düştüğümüz
Saflığın ve metanetin bileşkesinde
Ansızın yüzümüze gözümüze bulaşan
Fevri bir inkârla…

İhya edilesi varlıklardan yana da değil evrenin tasası
Dirlik ve hoşluk karşıtı
Menfi bir gölgenin boykot ettiği hürmeti
Gemlerken Tanrı
Surelerin esintisine kapılıp
Suretlerin gizeminde yenilgiyi tatmak adeta
Zamansız bir gidişin hatırına
Bir bir düşen yürekten
Aşkına biat derin derin çekip içine
Meali bir gölgeden yana çokça dertli
Çapak tutmuş yüreğin yoldan çıkmış idraki.