Zil takıp oynayınca, herkes ona bakardı
O bunu fırsat sayıp, nice canlar yakardı
Gün gelir devran döner,zilli olur baş tacı
Huyunda oynaklık var, döne döne dönerdi
Yalancı mumu gibi, yatsı vakti sönerdi
Zilliden olur mu hiç, bir ülkeye fermandar
Her yerde olmasa da, bizde olur hükümdar
Özünde döneklik var,bugün sağ ,yarın sola
Öbür gün orta yola döner, dururdu zilli
Zamanla bizim zilli olmazmı; güllü
Herkes pervane ona, ne diyorsa yapılır
Bazen yüceltilir,Peygamber soyundan denir
Hastalara şifadır, ondaki güçlü nefes
Kokusu güle benzer, diyordu ona herkes
Elinde tokmak, durmadan sallıyordu bu zilli
Bazen kafa kol gider,bazende şirazesi şaşardı
Yolları şaşırırdı, gaf yapardı bu zilli
Adı zilli idi ama ; gel gör ki bizim elde
Ona destan yazardı, ülkenin ekabiri
Bu garip kalem bile adına bu satırları
Yazmaya değer gördü, ülkemin zillisi ne
Be hey gariban kalem, değer mi acaba
Bir zilliye harcayıp vermeye, emek, çaba
Kalem diyor, adı olsa da zilli elbet değer
Bir toplum ondaki cevheri görüyorsa, eğer
Yirmi yıl sultan olduysa bu ülkeye bu yere
Her gün hayal de kurdu, bir gün orta doğuya
Gitti başka bir gün de, kocaman Afrika’ya
Bir gün bu da yetmedi, sefer açtı küffara
Açtı amma fetihler olmuyor, kılıç-kalkanla
Artık fetihler oluyordu,bilgiyle, ilimle fenle
Yutamaz böyle lokma, o da bunun farkında
Seferden vaz geçerek , oturdu koltuğuna
Ziller ses çıkarınca toplum seferdedir sanıyor
Fakat bilmiyor ki zilliye, boşuna inanıyor
Sonra yüzün çevirdi kükredi içeriye
Herkes susmuş önünde hepsi kul,hepsi köle
Bir yorgan ver ki herkes, üstüne örtüp öle
Elbette her düzenbaz, bir gün gelecek dize
Gün gelecek bu zilli, zillerin takacaktır dize
Giderken çıkaracak ; tak tuk diye sesleri
Eden bulur güzelim kalır sanma yanına
Radyoda söylenirken namelerle bu şarkı