Dermansız dertleri bana giydirdin
Tenime ecel gömleği dikdin
Ölmeden siyah kefeni biçdin
Dünya baki bu can benmiym yalan


İnan ne yaptımsa sensiz olmuyor
Güneşim sensiz asla doğmuyor
Bu gönül sensiz mutlu olmuyor
Batan güneşim doğmuyor artık


Yorgun gözlerimden yaşlar akıyor
İnsanlar toplanmış bana bakıyor
Bu gönül sensiz her gün ağlıyor
Yorgun yüreğimde yaşlar kalmadı


Bu dünynın sensiz tadı kalmadı
Ömrümde mutluluk kapım çalmadı
Senin hasretin hep beni yaktı
Yandıkca piştim çiğsin dediler


Haberin gelmez ecelim yakın
Üç torun bir kızım sizler iyi bakın
Titriyor tenim ecelim yakın
Ağlarım gözümde yaşım kalmadı

Şair. Kâmil. Karaağaç. 19.10. 2018. 451