Rüzgar değilde nedir, olsa olsa bir kamış
Yaktı yıktı ciğeri, ani temas uz etti
Yedi delik yedisi, hepsi birden yakarmış
Gönlüme vuran nota, ruhuma nüfuz etti
En derinden gelen, bu nağme neyin nesi
Kulağımda fısıltı, okşayıcı ney sesi

Aşka mübtela olan, huzur doludur evi
Hak aşkıyla çırpınan, kalbine vuran dildir
Hakikatı kim bile? neyle dönen mevlevi
Kamıştan çıkan o ses, bir insan-ı kamildir
Yorgun aza ya ilaç, İlahidir güftesi
Kulağımda fısıltı, okşayıcı ney sesi

Neyzen vasfına sahip, üflenenin ruhuyla
Bu bizdeki coşkular, tasavvufun huyuyla
Gerçek ortada ayan, gözyaşının suyuyla
Kapalı bir kutuda, ziya saçacak ayla
Hapsedilen kuş idim, açtım artık kafesi
Kulağımda fısıltı, okşayıcı ney sesi

Cuşa gelip aşk ile, sıratı nice geçtik
Alıp aparır beni, başka âleme belki
Diller kalpten içeri, kevser suyundan içtik
Nefsi okşayan saz, deruni bir musiki
Etrafıma dağılan, gönüllerin nağmesi
Kulağımda fısıltı, okşayıcı ney sesi

Baş döndürücü sema, aķşamın yorgun vakti
Hulusi akan yaşlar, gözümden dem dem aktı
İçerim ferahladı, yüzüme şimşek çaktı
Poyrazla gelen o ses, gönlümü derin yaktı
Onca yüküm azaldı, alınca o nefesi
Kulağımda fısıltı, okşayıcı ney sesi

Kalp le beyin arası, sıkışarak kalmıştım
Başım iki avuçta, hülyalarda bulmuştum
Takatsiz bır haldeyken, yükü sırta almıştım
Ben bendemiyim Aras, gafletemi dalmıştım
Uykudan uyandırdı, kamışın üflemesi
Kulağımda fısıltı, okşayıcı ney sesi

İSHAK ARAS
İshakaras(mihman)
14.10.2018