gönül bu laf ve söz anlamaz
o sana uymaz ki sen ona uyacaksın
közde bile uyanamazsın
illa ki de aval aval bakacaksın
pejmürde o hallin tüm gözlerin önünde
hicranlara kök söktürüyordu halin
diz çökmüştün aşkın önünde
içten çürümüşsün sen niye
akıl ve nizama da rast gele
dönmüştün bir zırzır deliye

illa ki de
bu hicranlara alışık halinle
duyguların savrulmuştu dört bir yana
isyanlara boğuK yalvarmaların la
kesilmişti aklının yolu
ses geliyordu bin bir fitnenin içinden
nar taneleri gibi fırlamıştın menzilinden

olabilir ya
evliya değilsin ki sen
aklın uçuyordu havalarda
çatıp da duruyordun kör duvarlara
feryadın boğulurdu boğazında
zincire bağlarlar ya fırlatılmışları
şahsını
saldırgan hallerinde yitirmişin
kaçanı kovalarken düşmüştün ya
selamı sabahı da almaz olmuştun
kopamadı da gitti içinden temelli
anne göğsüne mecbur kalan
kundak çocukları misali

ne demeli bilemem
o görkemli yaşantından çıkamayışına
dürtüsü çekti seni o iblisin
ancak kör gözlere aldanırsın
hükmün idam olsa da
anlayamazsın
o yufka mı yufka yüreğini
sen hep pisliğe bulandırırsın
aşksızlığın olmaz merhametinden
medet umarsın

sen ki
bu gidişinle dönülmez bir yoldasın
esir olmuşsun yalanlarının sesine
musallaya doğru dönüyor yönün
kurtuluşun da hiç yok
çabalasan da kurtulamazsın
bu hakikat değildi ki
uğrunda hep emek veresin

hak var hukuk var
bu alemi bir yaratan var
takılıp da gidersen saçma bir gönlün peşine
elbet ki dengeni kaybedersin
mademki sözünde tutmayacaktın
bu dünyada senin de işin ne

bari hiç değilse
Kelime-i Şahadet getirmeden
sakın ola ki ölmeyesin...


(03.10.2018) AZAP...