duru bir ırmakta yıkadım düşlerimi
fosilleşmiş kalıtlar şehrinden uzak
bir kimlik aradım şiirime
muhayyer makamında ezgiler düşüyor sulara

hayaller içinde bir hayaldir evren
sevmek duru ırmaklarda evrensel bir alışkanlık
gülüşü mengüş yar hazan aylarında göçüp gidiyor kuşlar
kara nehirlerdeyim nicedir
muhayyer makamında ezgiler düşüyor sulara

güz bahçelerinde soluyor tufan gülleri
aşkın kitabında matemli kumruların ağlayan sesleri
ateşten bir gömlek içinde üryanım nicedir
muhayyer makamında ezgiler düşüyor sulara

gözlerinin çöllerinde aşkın susuzuyum
giyinmiş kuşanmışsın hazanlardan ayrılıkları yine
laleler nergisler sümbüller çağıyım geç olsa da
muhayyer makamında ezgiler düşüyor sulara

geç bir hazan günü toprağında büyyüttüğüm gül fidanına
dökülüyor çiseleyen yağmurlar
son kitabın sayfası ömrün yaprakları
aşkın bahçesinde goncalar soluyor rüzgar okuşuyor hazan buruğu saçlarımı
muhayyer ırmaklardan gönlüme bir ikrar ver

muhayyer makamında ezgiler düşüyor sulara

Ömriye KARATAŞ
30.09.2018