30.9.2018 13:21:34
Uzaktaki dağlar çok yakın görünüyor.
Çamların gölgesine kayıyor kumsal,
Yüksek dalga, kayaları altında bırakıyor
Söndü insanların ateşlediği yıldızlar.
Köpüğü doyumsuzca bölüyor beyaz gemi,
Onlar gömüldü ve garip süslerle yeniden oluştular.
Karina, güverte, gemi direkleri bir örs sanki.
Sıcaktan çıldıran piston büyük darbelerle dövüyor onu,
Kendisini bitiren kötülükten öç alıyor gibi.
Göğün maviliği, kendini seyrediyor, çalkantıların kristalinde,
Ametist ovayı rüzgâr dalgalandırıyor,
Ve ufuk geri gidiyor, önümüzde, sonsuz bir şekilde.
Yalnızım, hep yalnız, ufuk çok büyük, canım sıkılıyor.
Alphonse Beauregard (1881-1924)
Çev: Sunar Yazıcıoğlu
Karina: Gemi omurgası. Bir geminin teknesinin su içinde bulunan bölümü.
Ametist: Mor renkli değerli bir taş.
