SALİH

Öylesine be Salih
öylesine bir sus düşer dilime
o an yol alırım başka coğrafyalara
sanırsın Evliya Çelebi’yim
ezelden ebede göç eder dururum Salih

ve
dur durak bilmeden başlar münzevi yolculuğum
rahvan adımlarla
hiç bilinmedik ırksız coğrafyaları arşınlarım

gün doğmadan az evvel
içimin derinliğinden bir sela duyarım
ve sanki
yığın yığın ölüler taşınır geçmişten geleceğe
bir kez daha susarım

ya Salih
bir sığla düşün
Secde ediyor geçtiğim topraklardan

hani diyorum ki
oturtmuşken yüreğimin nüvesine ben onu
öylesine nadide
öylesine naif
bir uçtan bir uca Marmara gibi
çığlık çığlığa martılar

varsay ki şahitlik ediyor içimde boy veren erguvanlara
avuçlarımda zamanın kir birikiği
dokunmak istiyorum bir yüreğe

heyhat
yoksa ben de mi bidat’a düştüm
ne zaman tüketildi temiz aşklar Salih
ve ben

Efkan ÖTGÜN



[ italik ]