Sensiz hayat çekilmiyor, gel anla!
Hasretliğin, benim için bir ecel…
Bir fırsat ver, alışırız zamanla;
Bırak artık şu gurbeti, çık da gel…

Açık verip, el âlemi güldürme!
N’olur gitme, diyenlere aldırma!
Menzilini, kimselere bildirme!
Varsa, bütün engelleri, yık da gel…

Karakuşlar gibi yolun gözlerim!
Bilmez misin, seni ne çok özlerim?
Zannetme ki, hep yüzden bu sözlerim!
Kaç yıl oldu, takvime bir bak da gel…

Fırsat verme, kimselerin sözüne!
Bakma sakın, el âlemin gözüne…
Hiç mazeret arama, dön özüne;
Gurbetteki gemileri yak da gel…

Gül yüzüne, ne renk olsa yakışır…
Güller sana, taksın diye bakışır!
Mevsim bahar, yeşille tam çakışır;
Saçlarına, beyaz güller tak da gel…

Uç gel desen, çatınıza konarım!
Gelmem dersen, ağustosta donarım!
İşte sana, benim en son önerim;
Seviyorsan, ırmak gibi ak da gel…

Karaman-2018/09

Halil Şakir Taşçıoğlu

ÜSTATLARDAN:

Hasret sert bir poyraz eser bağrıma
Kulak versen ne olur ki çağrıma
Yâr gülüşün şifadır kalp ağrıma
Eller gibi bakma öyle kalk da gel.......................................................................Tülay Bostancı