Tarih neler götürdü, güvenme bak gücüne!
Bunca mazlum insanın size göre suçu ne?
Bir nasihat edeyim Amerikan içine
Bir de sevgi ve saygı, hürmetimi sunayım(!)
Sen ne anlarsan anla, ben sevgiden yanayım.

Diliyorum Allah’tan, “amacına ereme!”
Nifak soktun örfüme, huzuruma, töreme!
Katliamı savaşı sen getirdin küreme.
Buna rağmen seni ben medeni mi sanayım?
Sen ne anlarsan anla, ben sevgiden yanayım.

Çıkarmışsın bir kere, kılıcını kınından
Kibir ağacı mısın, geçilmiyor yanından?
Şüphe duyar insanlık fıtratından, kanından
Sana “insan” diyerek böyle nasıl anayım?
Sen ne anlarsan anla, ben sevgiden yanayım.

Büyük olan, mazlumun haklarına göz dikmez,
Tarlasını işleyip, nifak tohumu ekmez.
Böyle gidersen eğer, “bu at bu yükü çekmez!”
Kulağına küpe et, budur benim onayım!
Sen ne anlarsan anla, ben sevgiden yanayım.

Kurmadığın yer mi var, hile ile kapanı?
Okyanus ötesinden sallıyorsun sopanı!
Bu tavrın tavır değil, çok vermişler arpanı
Budur benim tespitim, daha nasıl sınayım?
Sen ne anlarsan anla, ben sevgiden yanayım.

İster misin sana da “zalimler zulüm etsin”,
Yeryüzünde esamin okunmasın ve bitsin?
Sormazlar mı o zaman, “sen nasıl bir yiğitsin?”
Sen tüken de yerine ben geleyim konayım
Kulak ver de duy beni, ben barıştan yanayım!

16 Ağustos 2018/Konya